
فیلم «خانه پدری» به کارگردانی کیانوش عیاری نمونهای مهم است که به دلیل نمایش صریح خشونت، با حواشی فراوانی مواجه شد و در نهایت، تنها برای مدت محدودی اکران شد. داستان این فیلم حول محور قتلی خانوادگی در فضای سنتی میچرخد که اثرات آن بر نسلهای بعدی را نشان میدهد.
مخالفتها با این فیلم عمدتاً به دلیل «خشونت عریان» آن بود که برخی آن را «سیاهنمایی» تلقی کردند. بااینحال، منتقدان و هنرمندان معتقدند اگر این فیلم بهطور گستردهتر اکران میشد و در جامعه بحثبرانگیز میشد، میتوانست در آگاهیبخشی نسبت به خشونت خانگی مؤثر باشد.
در کنار این موضوع، آمارهای ارائهشده نشان میدهد که خشونت خانگی علیه زنان در ایران مسئلهای جدی است و قربانیان عمدتاً در سکوت رنج میبرند. این موضوع نیاز به فرهنگسازی، آموزش و حمایتهای اجتماعی و قانونی بیشتری دارد.