
محمدصادق رنجکشان، سرمایهگذار فیلم «قاتل و وحشی»، درباره وضعیت بلاتکلیف این فیلم و صدور پروانه نمایش خارجی آن اظهارات قابل تأملی مطرح کرده است. او به طولانی شدن انتظار برای اکران این فیلم پس از گذشت ۷ سال اشاره کرده و از نبود پاسخ روشن و قطعی از سوی مدیران سینمایی گلایه دارد. رنجکشان این پرسش را مطرح میکند که اگر فیلم به حدی مشکل دارد که حتی برای اکران محدود در داخل کشور مناسب نیست، چرا اجازه نمایش بینالمللی آن صادر شده است؟ او تأکید میکند که فیلمهای اکرانشده در خارج از ایران به هر حال نماینده سینمای کشور هستند و این تناقض برایش قابل درک نیست.
او همچنین به ضرر مالی هنگفت خود اشاره کرده و میگوید در زمان تولید فیلم، هزینهها به اندازه امروز سرسامآور نبود، اما با این حال سرمایه زیادی صرف ساخت «قاتل و وحشی» شده که به دلیل اکران نشدن، هیچ بازگشتی نداشته است. رنجکشان معتقد است که از نظر او فیلم مشکلی ندارد و اگر موضوع سر تراشیده لیلا حاتمی دلیل اصلی توقیف باشد، چنین مواردی در تاریخ سینمای ایران سابقه داشته و نباید مانعی برای اکران محسوب شود.
این اظهارات نشاندهنده نارضایتی عمیق سرمایهگذار از بلاتکلیفی طولانیمدت و نبود شفافیت در تصمیمگیریهای سینمایی است. او خواستار آن است که تکلیف فیلم مشخص شود و قضاوت درباره آن به مردم واگذار گردد، نه اینکه صرفاً در پیچ و خمهای اداری و تصمیمات مبهم متوقف بماند.