مشکل اصلی: فیلم‌های اجتماعی با کیفیت در سینمای ایران با مشکل اکران عادلانه روبرو هستند و در سایه فیلم‌های کمدی قرار می‌گیرند.
علل اصلی این مشکل:
تسلط فیلم‌های کمدی: افزایش بی‌رویه تولید فیلم‌های کمدی و اختصاص سانس‌های بیشتر به آن‌ها در سینماها
اکران تقلبی: برخی فیلم‌ها با استفاده از روش‌هایی مانند بلیت پاره کردن، آمار فروش خود را به صورت کاذب افزایش می‌دهند و سانس‌های بیشتری را به خود اختصاص می‌دهند.
بی‌توجهی به فیلم‌های اجتماعی: سینماداران اغلب به فیلم‌های اجتماعی سانس‌های محدود یا نامناسب می‌دهند.
نداشتن حمایت کافی از فیلم‌های اجتماعی: فیلمسازان اجتماعی از نظر تبلیغات و حمایت‌های مالی با مشکل مواجه هستند.
نبود نظارت کافی: نبود نظارت کافی بر روند اکران فیلم‌ها باعث می‌شود تا برخی سینماداران به صورت سلیقه‌ای عمل کنند.
پیامدهای این مشکل:
تخریب سینمای ایران: این وضعیت به تدریج به کیفیت کلی سینمای ایران آسیب می‌رساند و ذائقه مخاطب را تنزل می‌دهد.
ضرر به فیلمسازان اجتماعی: فیلمسازان اجتماعی با وجود ساخت فیلم‌های باکیفیت، فرصت نمایش مناسب آثار خود را پیدا نمی‌کنند.
کاهش تنوع در سینمای ایران: با غلبه فیلم‌های کمدی، تنوع در ژانرهای سینمایی کاهش می‌یابد.
راهکارهای پیشنهادی:
نظارت بیشتر بر روند اکران: ایجاد یک سیستم نظارتی قوی برای جلوگیری از اکران‌های تقلبی و توزیع عادلانه سانس‌ها
حمایت از فیلم‌های اجتماعی: ارائه تسهیلات مالی و تبلیغاتی به فیلمسازان اجتماعی
تغییر رویکرد سینماداران: تشویق سینماداران به اکران متنوع‌تر فیلم‌ها و حمایت از فیلم‌های با کیفیت
آگاهی‌رسانی به مخاطبان: اطلاع‌رسانی دقیق و شفاف درباره فیلم‌های اجتماعی به مخاطبان
در کل، این مشکل نشان‌دهنده وجود یک نابرابری جدی در اکران فیلم‌های ایرانی است که نیازمند توجه جدی مسئولان و دست‌اندرکاران سینما می‌باشد.