فیلم بچه مردم به کارگردانی محمود کریمی، در سه روز ابتدایی جشنواره چهل‌وسوم فجر، بیشترین بازخورد مثبت را از منتقدان و اصحاب رسانه دریافت کرد. این فیلم اثری فانتزی با روایت تاریخی است که توانسته با سبک بصری متفاوت و جاه‌طلبانه، تجربه‌ای تازه در سینمای ایران رقم بزند.
داستان فیلم درباره پسری به نام ابوالفضل، یک کودک پرورشگاهی در سال‌های پیش از انقلاب است که در جستجوی هویت خود، از دل رویدادهای مهم تاریخی ایران عبور می‌کند. این روایت به شکلی هوشمندانه او را در نقاط حساس تاریخ معاصر ایران، از انقلاب اسلامی تا جنگ تحمیلی، قرار می‌دهد و همزمان نگاه فانتزی و هنرمندانه کارگردان باعث شده که فیلم از کلیشه‌های رایج در سینمای تاریخی فاصله بگیرد.
از نظر بصری، بچه مردم به آثار سینماگرانی مانند وز اندرسون شباهت دارد؛ اما کریمی موفق شده به‌جای تقلید، هویتی مستقل برای فیلمش بسازد. برخلاف اندرسون که معمولا داستان‌هایش را در مکان‌هایی خیالی روایت می‌کند، کریمی شخصیت اصلی را در بستر تاریخ واقعی ایران قرار داده و با روایتی نزدیک به سبک فارست گامپ، حضور او را در لحظات کلیدی تاریخ معاصر ایران به تصویر کشیده است.
فیلم با فیلمنامه‌ای منسجم، بازی‌های هماهنگ، موسیقی کریستوف رضاعی و کارگردانی خلاقانه کریمی، توانسته اثری منحصر‌به‌فرد خلق کند که هم لحظات شیرین و طنز دارد و هم احساسات مخاطب را برمی‌انگیزد. این ترکیب باعث شده که بچه مردم یکی از آثار شاخص جشنواره باشد و توجه بسیاری را به خود جلب کند.