همزمان با انتشار قسمت پنجم سریال “جان سخت” از پلتفرم فیلم‌نت، نظرم رو به عنوان یک بیننده معمولی می‌گم. شما هم نظراتتون رو در کامنت‌ها بنویسید تا با هم به یک جمع‌بندی دقیق‌تر برسیم.

این سریال ویژگی‌های مثبتی داره، مثل این که خیلی مشخصه برای ساختش تلاش زیادی شده تا تر و تمیز باشه و به خوبی می‌تونه تعلیق ایجاد کنه. اما در عین حال، چند نکته منفی جدی هم برای من داره که دونه دونه می‌خوام به شما بگم.

اولین مشکل فیلمنامه است. داستان این سریال تازه و متفاوت نیست. حس می‌کنید که این داستان قبلاً دیدید، حتی ممکنه بیشتر از یک بار. بعضی‌ها ممکنه این داستان رو یاد داستان سریال “زیر تیغ” بندازند.

دومین مشکل به روند کند داستان مربوط می‌شود. حتی اگر بخواهید تمام اتفاقات قسمت‌های قبلی رو هم در نظر بگیرید، می‌شه خیلی سریعتر از آنچه که در سریال نشون داده شده، اون‌ها رو تعریف کرد. این کندی نه تنها از نظر محتوا بلکه در کارگردانی هم وجود داره که با پلان‌های طولانی و سکانس‌های زیاد، داستان رو کش می‌ده.

مشکل سوم هم به شخصیت‌ها مربوط می‌شود. من شخصیت‌های سریال رو به درستی درک نکردم. انگار این‌ها فقط افراد هستند که باید یک داستان رو پیش ببرند، بدون ویژگی‌های منحصر به فرد. هیچ‌کدوم از شخصیت‌ها جذابیت خاصی ندارند و نمی‌توانم اون‌ها رو جدی بگیرم.

فلش‌بک‌های سریال هم به نظرم موفق نیستند. سکانس‌های فلش‌بک تلاش دارند که احساسات مختلفی رو منتقل کنند، ولی به نظر می‌رسه که این‌ها به درستی ارتباط برقرار نمی‌کنند.

آخرین مشکل به دیالوگ‌های سریال مربوط میشه. علی‌رغم این که دیالوگ‌های زیادی وجود دارند، این دیالوگ‌ها تاثیر زیادی ندارند و معمولاً کاری پیش نمی‌برند.

با این حال، “جان سخت” نکات مثبتی هم داره. به نظرم نسبت به سریال قبلی مصطفی تقی‌زاده، پیشرفت کرده. پلان‌ها بهتری گرفته شده و از نظر بصری و صداگذاری، کار خوبی انجام شده. ویژگی‌هایی مانند نشان دادن واکنش‌های مختلف افراد به یک حادثه، به خوبی در سریال گنجانده شده.

در نهایت، با توجه به نکات مثبت و منفی سریال “جان سخت”، به نظرم در لیست “ببینیم یا نبینیم” قرار می‌گیره. برای مخاطبانی که فقط سریال‌های ایرانی می‌بینند، “جان سخت” نسبت به دیگر گزینه‌ها انتخاب قابل قبولی است، ولی به طور کلی با توجه به استانداردهایی که در این برنامه برای سریال‌ها داریم، این سریال در لیست “نبینیم‌ها” قرار می‌گیره.